Herinnering aan Holland

Denkend aan Holland

zie ik breede rivieren

traag door oneindig

laagland gaan,

rijen ondenkbaar

ijle populieren

aan den einder staan;

en in de geweldige

ruimte verzonken

de boerderijen

verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,

geknotte torens,

kerken en olmen

in een grootsch verband.

de lucht hangt er laag

en de zon wordt er langzaam

in grijze veelkleurige

dampen gesmoord,

en in alle gewesten

wordt de stem van het water

met zijn eeuwige rampen

gevreesd en gehoord.

-H. Marsman-

Flash flash flash

De nacht voor deze werd ik ieder uur wakker van een licht dat door mijn kamer scheen. Slaapdronken dacht ik dat het de koplampen van passerende auto's waren, hoewel ik op de tweede verdieping slaap. Licht. Wakker. Donker. Slapen. Licht. Wakker. Donker. Slapen. Lichtwakkerdonkerslapen. Lichtwakker... Het werd niet meer donker. Ik draaide me om. Het was mijn bureaulamp. Al die tijd had hij zichzelf aan en uit gedaan. Geen idee hoe dat mogelijk is, er zit namelijk een schakelaar aan. Aan. Ik stond op. Uit. Donkerslapen.