De nacht voor deze werd ik ieder uur wakker van een licht dat door mijn kamer scheen. Slaapdronken dacht ik dat het de koplampen van passerende auto's waren, hoewel ik op de tweede verdieping slaap. Licht. Wakker. Donker. Slapen. Licht. Wakker. Donker. Slapen. Lichtwakkerdonkerslapen. Lichtwakker... Het werd niet meer donker. Ik draaide me om. Het was mijn bureaulamp. Al die tijd had hij zichzelf aan en uit gedaan. Geen idee hoe dat mogelijk is, er zit namelijk een schakelaar aan. Aan. Ik stond op. Uit. Donkerslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten